Tuesday, January 31, 2012

ส่วนที่เสียใจ และส่วนที่ได้มาทดแทน

ทุกครั้งที่เสียใจกับบางเรื่องที่บางคนทำให้เรา
ไม่นานแค่พริบตาเดียว
อีกคนก็จะทำให้เราได้อารมณ์ดี


เป็นอย่างนี้อยู่เรื่อยไป  ในวันเดียวกัน.

Sunday, January 29, 2012

หัวใจฉัน

น่าแปลกที่มันเต้นผิดจังหวะเมื่อตอนเช้า 
พอลงตัวมันก็เต้นเข้าจังหวะเหมือนที่เคยเป็น


อ่อ  แค่ตกใจก็เท่านั้นเอง.

Saturday, January 28, 2012

Sunday, January 22, 2012

ชมพูนะ

วันนี้เป็นอะไรที่สนุกมาก ณ  ขุนช่างเคี่ยน  การเยือนครั้งที่สองสำหรับที่นี่หลากหลายเรื่องราวที่น่าตื่นเต้น...
ได้เห็นดอกนางพญาเสือโคร่งหรือซากุระเมืองไทย 
 สีชมพูเต็มภูเขาถนนสายสีชมพูแซมด้วยสีเขียว
มันสวยงาม  อ่อนหวาน  ราวกับว่าเราจะละลายไปกับดอกไม้นั้น
ยามเมื่อเงยหน้ามองขึ้นฟ้า  
ดอกสีชมพูตัดกับท้องฟ้าแสงแดดส่อง....

ความหวานของฤดูหนาว  :)

Thursday, January 19, 2012

เจ๋อ

กวน  กวนตีน  พอทน
แต่ถ้าความกวนตีนที่มาพร้อมกับความเสือก  ฉันเกลียดจริงๆเค้าเรียกว่า "เ จ๋ อ"
ไม่รู้รึไงว่าควรทำอย่างไร?  ทำไมมันถึงได้มาพร้อมกัน! น่ารังเกลียดมากคนประเภทนี้  คนสนิทเช่นเพื่อนเราเข้าใจ...  
แต่พวกที่กล่าวถึงคือ "ค น อื่ น" 


ตัวฉันก็กวนฯ  อยู่บ้างและก็รู้ขอบเขต...

Wednesday, January 18, 2012

ฉันชอบ ว า ฬ ตัวโต

นกแพนกวิ้นเจอจับกินด้วยนกใหญ่  วาฬรุมทึ้งแพนกวิ้นและแมวน้ำ 
และฉันชอบ ว า ฬ ตัวโต  สีดำสีน้ำเงิน  :D 


อยากไปดูวาฬใหญ่ที่ทะเล  ที่ไหนก็ได้นั้นคือสิ่งที่อยากทำอีกอย่าง.

Sunday, January 15, 2012

ความต้องการ

คนเรามีความต้องการ
มีจุดยืนที่ต่างกันไป
ความรัก  ในความสุข เราโหยหา  
วันนี้ยืนด้วยตัวเอง  ตามหาความฝันในวันหน้าและในทุกๆวัน
ขอโทษตัวเอง  หากว่าฉันลืมความอ่อนโยน  ความรัก  ที่ละมุนนั้นทิ้งไป สักพัก...




เพราะฉันต้องการทำอย่างอื่นก่อน  แต่มันคงดีถ้าเราจะพยายามทำมันไปพร้อมๆกันได้...

Wednesday, January 11, 2012

ความเงียบ

หากว่าความเงียบ  ทำให้เรานึกคิดอะไรได้ตั้งมากมาย
  หรือ  สงบจนไม่คิดอะไรเลย...
บางทีก็โคตรคิดถึงบางคน  และบางทีที่ว่าขณะเดียวกันก็ไม่เลยเเม้แต่นิดเดียว

เธอเข้าใจฉันมั้ย

Monday, January 9, 2012

Saturday, January 7, 2012

วันสิ้นปีที่ผ่านมา

ฉันหลบไปพัก  ออกไปมองภูเขาต้นไม้  สัมผัสสายลมเเสงแดด 

Friday, January 6, 2012

ขณะหนึ่ง ณ ที่เดิมๆ

ก้าวไปข้างหน้าในทุกๆวัน
บ้างครั้งซ้ำไป ซ้ำมา  ในที่เดิมๆ จนคุ้นเคย
มีถอยหลังบ้าง  หากรู้สึกว่า...
มีบางที่  ที่แห่งความเดิมของวันวาน  ฉันหลงก้าวไปเดินชมในวันนี้
ทำไมสมองของเรามาจดจำอะไรๆได้ทั้งหมดราวกับเกิดเมื่อวาน...กินปลาเยอะก็ไม่ใช่


ไม่รู้ทำไม  ฉันรักที่นี้  ตั้งแต่ก่อนหน้านี้ก่อนที่เราจะรู้จักกัน และตอนนี้ฉันก็ยังรักที่นี้เหมือนเดิม.