08.10.54
ไปช่วยทำกระสอบทรายกั้นน้ำ เมืองเอก ปทุมธานี
สิ่งที่ได้วันนี้ คือการช่วยเหลือตนเองก่อนอย่าไปหวังพึ่งผู้อื่นมากนัก ต้องยืนด้วยลำแข้งของตนให้ได้ก่อน ผู้อื่นเค้าจึงจะเห็นใจช่วยเหลือ ไม่ใช่นั่งมอง.
ก็ยินดีที่จะไปช่วยเหลือเสมอๆเห็นคนมีน้ำใจช่วยเหลือกันเป็นเรื่องที่น่ายินดีนัก คนไทยไม่ทิ้งกัน เป็นคำพูดที่ฟังแล้วก็ชื่นใจ :)
ไปก็ไม่ได้คิดอะไรมากแค่มีจิตอาสาช่วยๆกันคนเดือดร้อน พอไปถึงก็ช่วยกันดี แต่บางคน(คนในชุมชนบางท่าน)นั่งมอง...ไม่ช่วย?ทั้งที่น้ำก็สูงขึ้นเรื่อยๆเอ่อไม่ทราบว่าเห็นว่ามีคนมาช่วยเลยไม่ทำ?นี้บ้านตัวเองนะ ก็ไม่เข้าใจ มองด้วยใจที่สงสัย แล้วก็ทำหน้าที่ของตัวเองต่อไป...เมื่อปีก่อนเดือนตุลาคมอีกเช่นกันก็ได้ไปช่วยแพคของและแจกของในชุมชนที่ประสบภัยน้ำท่วมที่จ.นครราชสีมา ระดับน้ำครึ่งตัวและไหลเชี่ยวฯ...
เหนื่อย สนุก และมีความหวังว่าจะกลับมาสู่สภาพเดิมโดยเร็ว โลกไม่ใช่ของเรา(นึกถึงเพลงนี้)ก็คงจะจริงธรรมชาติไม่ได้เอาคืนเเต่อย่างใด เพียงแค่เป็นไปจากการกระทำของมนุษย์.
No comments:
Post a Comment