ผ่าน

ผ่านไปแล้ว

ดีใจ

เสียใจ

หรืออาจแค่เฉยๆ. 

 l คนข้างหน้า  คนข้างหลัง  ตัวเราเอง. l

อีกไม่นาน

เตรียมใจกับการไม่มี...
เรื่องราว...
ทำตัวให้เป็นเหมือนเคย

เบื่อหน่าย

เรารู้ว่ามันไม่ใช่ทุกอย่างในครั้งเเรก
แต่เเล้วเราก็สร้างมันให้เป็นทุกกอย่าง(จนได้)เมื่อเราเริ่มเบื่อหนาย คิดถึงสิ่งที่เคยพูดไว้ว่ามันไม่ใช่ทุกอย่าง...เราก็พามันไปจุดเดิมที่มันมา ด้วยสองมือ


อยู่ตรงกลางนั้นเเหละดี.

BOY - SKIN

All day long she's waiting for the night to ask her out
To be somebody's dancer, to get lost inside a crowdThere‘s no need to talk, because the music is so loud,Till a taxi drops her back into a morning full of doubts.
You can feel like a part of something if you're part of the sceneYou can make your life look pretty out a little ice and gin,Wash off the make-up and prepare the aspirinWell you can get out of this party dress but you can't get out of this skin.
His home is where his heart is at the parties that he rolls.Tells himself he can't be lonely cause he's never on his own,But all the friends he makes at night, in the morning they are gone,And he's left with his four walls, his aching head, his silent phone
You can feel like a part of something if you're part of the sceneYou can make your life look pretty out a little ice and gin,Wash off the make-up and prepare the aspirinWell you can get out of this party dress but you can't get out of this skin.
All day long she's waiting for the night to ask her outTo be somebody's dancer...
You can feel like a part of something if you're part of the sceneYou can make your life look pretty out a little ice and ginWash off the make-up and prepare the aspirinWell you can get out of this party dress but you can't get out ofFeeling like you are part of something if you are part of the sceneYou can make your life look pretty out a little ice and gin,Wash off the make-up and prepare the aspirinWell you can get out of this party dress but you can't get out of this...

นานนะ

ความคิด  ห้ามไม่ได้จริงๆ

แม้รู้ดีว่าไม่มี  แต่มันมีอยู่ในความคิด!

กินเวลานาน  นานเหลือเกิน  อาจะหนึ่ง  สอง  สาม  สี่  ห้า....ปี 

 ไม่มีทางลืมกันได้ง่ายๆหรอกความคิด